۲.

همیشه نوشتن تو بک گراند صورتی رو دوست داشتم و حالا ...شاید صورتی بعد از رنگ سبز جز رنگای مورد علاقه من باشه نه نه... بنفشو فراموش کردم ... خیلی وقته دنبال جایی ام واسه نوشتن از خود خود واقعیم بدون دروغ و البته کمی باسانسور ...!سانسور بخاطر اینکه "دیوارها هم گوش دارند...هیس"و اما شاید این پست مقدمه ایی باشه واسه معرفیه من...شاپرک خانوم یه اسم مستعاره یه دختر 23 ساله که به تازگی عمه شده ... ناردونه را بسیار میپرسته و هرجا میره همش دنبال چیزیه که واسش بخره کنار بزاره تا یروزی که عمه صداش کرد بهش بده(اسمایلیه ادم بدجنس!)... الهی فداش شم... امروز 2ماه و 3روزه که بعنوان کاراموز تو یه شرکت مشغولم و اگه تا ماه دیگه این موقع خودمو به سطحی که اقای د (مدیر قسمت نرم افزار)میگه نرسونم باید قید سرکار اومدنو بزنم...مهم صبح زود پا شدنو رنگ افتابو ندیدن نیست ...گاهی وقتا خیلی خسته میشمو احساس میکنم توانایی انجامشو ندارم روزایی هم پر میشم از یه انرژی باور نکردنی که میتونه دنیارو شکست بده و به هر سختی غلبه کنه ... روزایی که خسته میشم میخوام قید همه چی رو بزنم اما لحظه های اخر باز پشیمون میشم ...کلن ادم لجبازیمو با خودمم لج میکنم... لذت دنیا واسم تو لوازم ارایشه...ارایش کردنو خیلی دوست دارم  گرچه از وقتی کارمند شدم سعی میکنم خودمو کنترل کنم ولی خوب ...این روزا خیلی سرم شلوغه... اینروزا احساس میکنم تموم سرگرمی هامو تموم چیزایی که باعث خوشحالیم میشده رو گم کردم توی یه احساس گیچی دست و پا میزنمو امیدوارم یروزی بتونم به حالت طبیعیم برگردم... تموم چیزی که اینروزا خوشحالم میکنه سرکار ارفتنمو خنده های مامانه که تو خونه پر میشه و 100البته روزایی که میخوام ناردونه رو ببینم... عجیب احساس میکنم این پستم با اهنگ "معجزه ی من" سعید م.درس میخونه...